Dysleksja, to zaburzenie, którego istotą jest trudność w nauce czytania i pisania. Zwykle zaburzenie to pojawia się u dzieci, które właściwie się rozwijają. U dzieci tych nie odnotowuje się również poważniejszych wad wzroku czy słuchu. Wychowywane są one w normalnym środowisku, a ze strony szkoły mają one zapewnioną właściwą opiekę dydaktyczną.
Z problemem dysleksji boryka się od kilku do kilkunastu procent populacji.
Okazuje się, że z dysleksją nie można pożegnać się raz na zawsze. Z dysleksją trzeba po prostu się pogodzić i postawić na ćwiczenia, które sprawią, że zaburzenie to nie będzie uprzykrzać dyslektykowi życia codziennego. Pomocna okazuje się terapia pedagogiczna, która głównie stawia na zajęcia kompensacyjno-korekcyjne. Niezwykle ważny jest czas- wcześnie rozpoczęta terapia, to klucz do sukcesu!
Lekarze i naukowcy jeszcze nie potrafią powiedzieć jakie są przyczyny dysleksji. Nie udało się jeszcze tego odkryć. Jednakże wychwycono pewne cechy, które różnią dyslektyka od osoby "zdrowej", a więc takiej, u której dysleksja nie występuje. Różnice te polegają na innym rozkładzie aktywności pewnych części mózgu podczas wykonywania nieskomplikowanych ćwiczeń językowych. Śmiało więc można stwierdzić, iż dysleksja jest zjawiskiem o podłożu biologicznym. Co ciekawe- wyniki niektórych badań wskazują, że obecnie problem dysleksji może występować znacznie częściej niż w przeszłości. Zwiększona ilość dyslektyków, to zasługa diety.
W grupie dzieci wyróżnia się te, które należą do, tzw. grupy ryzyka dysleksji. Zwykle to nauczyciele w szkole czy przedszkolu sugerują rodzicom, że ich dziecko może mieć problem z dysleksją. Dziecko, które należy do grupy ryzyka, powinno zostać poddane diagnozie, a następnie terapii. Jeśli wszystko wskazuje na to, że dziecko jest dyslektykiem, z powodzeniem można ubiegać się o opinię o dostosowaniu warunków egzaminacyjnych do dysfunkcji ucznia.
Niezwykle ważny jest czas- im szybciej problem dysleksji zostanie wykryty przez pedagoga- tym lepiej dla dziecka. Dzieci ryzyka dysleksji często zostają wykryte jeszcze w przedszkolu i uczęszczają na dodatkowe zajęcia kompensacyjno-korekcyjne.
Artykuł przygotowany dzięki uprzejmości: http://antyutopia.pl/